Technologia przekładni stożkowych

1. Koncepcja przekładni o proporcjonalnie zmiennej wysokości zęba realizowana przez system Gleasona w odniesieniu do przekładni stożkowych o zębach prostych o zarysach ewolwentowych, przekładni mechanizmów różnicowych typu REVACYCLE oraz przekładni stożkowych i hipoidalnych o kołowo-hikowej linii zębów. Proporcjonalnie zmienna wysokość zębów występuje również w przekładniach stożkowych o zębach prostych wykonywanych wg koncepcji obróbki opracowanej przez ośrodki ENIMS — Saratów, Moduł (KONVOID), Klingelnberg (SVEROID) i Heidenreich - Harbeck (rys. 1.1). Użytkowana dawniej metoda Bilgrama nie znajduje obecnie zastosowania ze względu na małą wydajność.

Cechy przekładni stożkowej



2. Koncepcja przekładni z zębami o kołowo-łukowej linii wzdłużnej i stałej wysokości wytwarzanych według systemu Gleasona, ENIMS, Renault i WMW Moduł.
3. Koncepcja przekładni o stałej wysokości zębów, których linia wzdłużna stanowi odcinek ewolwenty, realizowana przez firmę Klingelnberg. Przekładnie te noszą nazwę PALLOID.
4. Koncepcja przekładni z zębami stałej wysokości, w których linia wzdłużna zębów jest odcinkiem epicykloidy, wykonywanych wg systemu Oerlikon, metody FIAT-MAMMANO oraz metody ZYKLOPALLOID Klingelnberga.

Podstawowe cechy tych przekładni zilustrowano na przytoczonych rysunkach. Należy podkreślić, że przy zmiennej proporcjonalnie wysokości zębów (stosowanej głównie w systemie Gleasona) występują następujące odmiany ukształtowania wysokości zębów:
1. Zbieżność typu STANDARD charakteryzuje to, że stożek stóp i stożek podziałowy koła mają wspólny wierzchołek, natomiast stożek głów, ze względu na stały luz promieniowy, ma wierzchołek niepokrywający się z pozostałymi.
2. Zbieżność typu DUPLEX cechuje to, że wszystkie wierzchołki stożków stóp, podziałowego i głów nie pokrywają się. Zbieżność typu DUPLEX może być uzyskiwana trojako:
a) przez obrót tworzącej stożka stóp dokoła punktu leżącego w środku szerokości wieńca (TRLM - TILTED ROOT LINE MEAN POINT),
b) przez obrót tworzącej stożka stóp dokoła punktu leżącego na zewnętrznej stronie wieńca zębatego (TRLO - TILTED ROOT LINE OUTER POINT),
c) przez odchylenie (obrót) tworzącej stożka stóp dokoła punktu leżącego na zewnętrznej stronie wieńca zębatego (TRLI - TILTED ROOT LINE INNER POINT).

Wszystkie wymienione koncepcje są wykorzystywane współcześnie w skali przemysłowej. Ostatnie dwudziestolecie charakteryzuje się ponadto rozwojem konstrukcji i technologii przekładni hipoidalnych, które w mechanizmach przenoszących moc do ok. 200 kW są rozwiązaniem korzystniejszym ze względu na cichobieżność i równomierność przekazywania ruchu.

Drukuj